piątek, 26 lipca 2013

Etniczna różnorodność Gruzji cz.1

Etniczna różnorodność Gruzji


Według danych Narodowego Biura Statystycznego Gruzji 1 stycznia 2013 roku ludność Gruzji wynosi 4 483,8 tys. osób (nie wliczając Osetii Południowej i Abchazji)i, czyli o  0,327 % mniej niż w roku 2012. Gruzja jest krajem wieloetnicznym, jej terytorium zamieszkują: Gruzini, Azerowie, Ormianie, Rosjanie, Osetyjczycy, Grecy, Abchazi, Żydzi (Gruzińscy i Aszkenazyjscy), Ukraińcy, Kistowie, Niemcy, Polacy, Bułgarzy i inni.

Narodowy skład Gruzińskiej SRR w 1989 (z Osetią Południową i Abchazją) i Gruzji w 2002 (bez Abchazji i Osetii Południowej)
Tabela 1ii
Narodowość
1989
 %
2002
 %
Razem
5 400   841
100,00%
4 371 535
100,00%
Gruzini
3 787 393
70,13%
3 661 173
83,75%
Azerowie
307 556
5,69%
284 761
6,51%
Ormianie
437 211
8,10%
248 929
5,69%
Rosjanie
341 172
6,32%
67 671
1,55%
Osetyjczycy
164 055
3,04%
38 028
0,87%
Jazydzi


18 329
0,42%
Grecy
100 324
1,86%
15 166
0,35%
Kistowie
?
?
7 110
0,16%
Ukraińcy
52 443
0,97%
7 039
0,16%
Żydzi
24 795
0,46%
3772
0,09%
Abchazi
95 853
1,77%
3 527
0,08%
Asyryjczycy
6 206
0,11%
3 299
0,08%
Kurdowie
33 331
0,62%
2 514
0,06%
Awarowie
4 230
0,08%
1 996
0,05%
Czeczeni
609
0,01%
1271
0,03%
Polacy
2 014
0,04%
870
0,02%
Mołdawianie
2 842
0,05%
824
0,02%
Niemcy
1 546
0,03%
651
0,01%
Białorusini
8 595
0,16%
542
0,01%
Romowie
1 744
0,03%
472
0,01%
Turcy
1 375
0,03%
441
0,01%
Udyni
93
0,00%
203
0,00%
Bułgarzy
671
0,01%
138
0,00%
Litwini
977
0,02%
134
0,00%
Łotysze
530
0,01%
91
0,00%
Estończycy
2 316
0,04%
59
0,00%
Irańczycy
123
0,00%
46
0,00%
Czesi
101
0,00%
46
0,00%
Lezgini
720
0,01%
44
0,00%
Ingusze
170
0,00%
0
0,00%
Inni
21 846
0,40%
2349
0,05%

Z powodów politycznych i społeczno-gospodarczych skład etniczny ludności Gruzji w różnych okresach historycznych zmieniał się. Pod wpływem tych czynników formowały się określone kierunku zewnętrznych procesów migracyjnych, które prowadziły do zmian liczebności danej grupy etnicznej. Gruziński naukowiec Wachtang Dżaoszwili zmiany składu etnicznego ludności Gruzji podzielił na trzy główne etapy:
  • Od średniowiecza do końca XVIII wieku. W Średniowieczu, w wyniku agresji ze strony sąsiednich imperiów ludność gruzińska przesiedlała się w wewnętrzne regiony kraju, a pozostawione terytoria zamieszkiwały turkijskie plemiona; z Północnego Kaukazu do Wschodniej Gruzji przybyli Osetyjczycy, a w XVIII wieku w niektórych wioskach pojawiają się Grecy.

  • Od początku XIX wieku do sowietyzacji Gruzji. Na początku XIX wieku, po podboju Gruzji przez Imperium Rosyjskie, na jej terytorium osiedlili się Ormianie, Rosjanie, Grecy i Niemcy. Po części był to wynik polityki Cesarstwa Rosyjskiego, zainteresowanego w osiedlaniu na podbitych terytoriach grup etnicznych lojalnych wobec władzy. W latach 1829-1831 do Samcche–Dżawachetii z Turcji przyjechały tysiące Ormian, a tutejsza ludność muzułmańska zmuszona była wyjechać do Turcji. Zgodnie z traktatem adrianpolskim z 1829 roku, na wniosek generała Paskiewicza, Mikołaj I przyznał Grekom ze Wschodniej Anatolii prawo do osiedlania się w Gruzji. Osiedlili się głównie w regionie Borczały. W latach 1817-1818, przy wsparciu carskiej Rosji, do wschodniej Gruzji przenieśli się Niemcy, którzy utworzyli tutaj liczne kolonie. W drugiej połowie XIX wieku na terytorium Gruzji napływają się Rosjanie. W 1865 roku na terytorium Gruzji znajduje się 25900 nowych rosyjskich osadników, którzy stanowią 2% ludności całej Gruzji, w 1886 roku – 42500 os. (2,6%), w 1897 roku – 92813 os. (5,3%). Żołnierze stanowili 22,7% (21113 os.) ludności słowiańskiej. Ludność słowiańska mieszkała głównie w Tbilisi i miastach nadmorskich. Natomiast w czasach I wojny światowej i okresu bezpośrednio po niej odbywały się masowe przesiedlenia Kurdów i Asyryjczyków na terytorium Gruzji z powodu prześladowania w Imperium Osmańskim.

  • Od 1921 do upadku Związku Radzieckiego. Istotny wpływ na etniczny skład Gruzji miało przesiedlenie setek tysięcy imigrantów do tego kraju po jego sowietyzacji. Niezwykle gwałtownym był wzrost liczby Rosjan i Ukraińców, który nastąpił w latach 30-tych XX wieku. Ten okres charakteryzuje się również gwałtownym wzrostem udziału procentowego w składzie etnicznym Ormian i Osetyjczyków. Coraz więcej przybywało również Greków, Żydów i Azerów z powodu wysokiego przyrostu naturalnego tych narodowości. Ilość nie-Gruzinów zmniejszyła się po II wojnie światowej. W 1957 roku ilość wyjeżdżających były większa, niż przybywającychiii.

Po 20 latach niepodległości możemy wyodrębnić kolejny etap: od odzyskania niepodległości do dnia dzisiejszego. Po upadku ZSRR skład narodowościowy ludności Gruzji uległ zmianie. Jeśli według spisu z 1989 roku, mniejszości etniczne stanowiły 30% ludności, to według spisu z 2002 r. ich udział w składzie etnicznym (z wyjątkiem terytoriów Abchazji i Osetii Południowej) spadł do 16% (Tab. 1). 
iii Strona Diversity.ge

Autor: Iuliia Cheromukhina
Korekta: Małgo

wtorek, 16 lipca 2013

Szalom Kobaszwili - życie codzienne gruzińskich Żydów

Szalom Koboszwili urodził się w Achalcyche w 1876 r. w biednej żydowskiej rodzinie. Początkowo przeznaczono go do rabinatu, jednak porzucił edukację religijną dosyć szybko. Jego rodzina próbowała zniechęcić go do zainteresowania sztuką, początkowo więc terminował u drukarza. Całą swoją wiedzę o sztuce zdobył sam. Po burzliwej ścieżce zawodowej (podczas której około roku 1910 prawdopodobnie spotkał malarza Niko Pirosmaniego) ostateczniedostał posadę stróża w nowo ustanowionym Żydowskim Muzeum Historyczno-Etnograficznym w Tblisi. Praca tam niewątpliwie zainspirowałago do poświęcenia się sztuce - wszystkie jego zachowane prace pochodzą z okresu 1937-1941, kiedy to umiera w 1941 r. w Tblisi.
W pracach Koboszwilego widać sprawną rękę, jest to jednak styl dość naiwny. Malował czasami farbami olejnymi, czasami akwarelami na papierze. Jego obrazy są w całości poświęcone scenkom rodzajowym z życia codzinnego Żydów. Są tam obrazy przedstawiające żydowskie wesela, żydowskie święta (jak Sukkot i Yom Kippur), życie Żydów na gruzińskiej wsi i w żydowskich kołchozach.
Gruzińskie Muzeum Żydów zostało przymusowo zamknięte w latach 50., a wszystkie jego zbiory, włączając w to prace Koboszwilego, zostały przeniesione do Gruzińskiego Muzeum Narodowego, w którym to znajdują się po dziś dzień. W 2006 r.odbyła się wystawa prac malarza.


Na podstawie: Koboszwili na Wikipedii (eng)


Ubój drobiu wg zasad religijnych. 1940



Modlitwy na święto Sukkot, gwasze, 1938
Cukier i zaręczynowy chleb


Zabieranie panny młodej do łaźni (Mikveh), akwarela, 1938

Żydówka z Achalcyche

Kupiec żydowski z Achalcyche


Wszystkie obrazy pochodzą z: Wikimedia



 

czwartek, 11 lipca 2013

Gruzińscy Żydzi w starych fotografiach

Przedstawiamy Wam stare fotografie (głównie Jermakowa) z przełomu XIX i XX wieku, przedstawiające gruzińskich Żydów. Jesteśmy bardzo ciekawe, czy współcześni Ebraeli zachowali chociaż częściowo swoje stroje!

Tymczasem wg źródeł kaukascy Żydzi, w przeciwieństwie do swoich przedsiębiorczych krewnych, raczej nie stanowili najbogatszej klasy - co zresztą widać również na fotografiach. Niewątpliwie jest to wątek, który musimy poruszyć w naszych badaniach!
 
Żydówka z Achalcyche. Źródło: klik!
 
 
Rabbi Mosze Dawaraszwili. Źródło: Euroazjatyckie Stowarzyszenie Żydów
 
 
Dmitrij Iwanowicz Jermakow, Żyd. Źródło: klik!
 
 
Żyd z Achalcyche. Źródło: klik!
 
Rabbi z Imeretii. Źródło: klik!
 
Gruzińscy Żydzi. Źródło: klik!
 
Źyd z orzechami. Źródło: klik!
 
Żyd - sprzedawca orzechów, źródło: klik!
 

środa, 3 lipca 2013

Nowiny

Hej hej!

Intensywnie pracujemy nad projektem... oraz nad naszym blogiem! Zajrzyjcie do działu O Projekcie, gdzie można zobaczyć trasę naszej podróży i dowiedzieć się o celach projektu. Stopniowo będziemy uzupełniać również inne działy - zachęcamy jednak do komentowania oraz dzielenia się z nami wiedzą oraz sugestiami!

Jeżeli chcecie wspomóc nasz projekt w jakikolwiek sposób  - piszcie śmiało! :)

Na dzisiaj polecamy artykuł Bartłomieja Krysztana o pisaniu o Wschodzie, co przecież czeka i nas:):
 klik!